Toledańskie uliczki.

Zanim napiszę o najciekawszym zabytku Toledo, pokażę jeszcze ulice tego miasta.
Stara zabudowa trwająca tu od stuleci, robi na przybyszach ogromne wrażenie. Wąskie średniowieczne domy  i wąskie uliczki. Wszystko mnie zadziwiało, bo też taki styl budowy widziałam pierwszy raz w życiu. Owszem, czytałam o tym, ale czytanie  o czymś  a zobaczenie tego na własne oczy, to dwie różne rzeczy. Trochę żałuję, że nie widziałam Toledo po zmroku.

Stary znak, nie wiem czemu służący. W dawnych czasach, umieszczano podobne rzeźby na budynkach zamiast nazwisk właścicieli. Może to o to chodzi?

 Spójrzcie na lewy narożnik budynku. Ciekawe co to jest i czemu służyło? Po prawej stronie drogowskazy: do muzeum El Greco, do Synagogi, do katedry, do ratusza i do łaźni rzymskich , prawdopodobnie jest to zabytek z czasów podbojów rzymskich. Na wprost, wystawa sklepowa z szynkami , będącymi specjalnością Hiszpanów. Podobno, są to najdroższe szynki na świecie. Nie wiem czy akurat te, ale to bardzo możliwe.

Następna wieża kolejnego kościoła.

Mudejar, czyli styl architektoniczny, charakteryzujący się pięknymi zdobieniami.

Znowu wąskie uliczki. Czułam się oszołomiona mnogością zabytków, innością architektury, zdobień. Wszystkiego. W Polsce takie zabytki, to unikaty. Tam , stale w użyciu.

 Takie też są. Widać, że wiele budynków czeka remont.

Tu, na zwykłym tynku, namalowano kamienną okładzinę.

Takie budynki też są.

Kolejna wieża.

Widać upływ czasu. Stare cegły powoli się wykruszają.

Piękna panorama.

W dużym powiększeniu. Nie wszędzie mogłam dojść, ale od czego aparat z dobrym zoomem?

Podobnie;)

 Widoczne na poprzednim zdjęciu okno w zbliżeniu.

Idziemy dalej!
Na razie to tyle.
Pa:)