Większość zdjęć jest moją własnością, chcesz je wykorzystać, spytaj! Kilka zdjęć z internetu.

czwartek, 26 czerwca 2014

Augustów....... po raz n-ty!

Jak tu ktoś napisał, Augustów i Augustów. Fakt. Późna miłość, ale miłość a ja nie znoszę tłumów!
Wyjazd był krótki, ale owocny. W znanym nam  już hotelu,o nazwie "Szuflada", przywitano nas po królewsku. Oczom nie mogłam uwierzyć:)
 Na stoliku stał kosz z owocami!
To napisano na karteczce, widocznej na poprzednim zdjęciu:)
Gościliśmy tam po raz piąty. Miłość została odwzajemniona! Wielu nie wie, jak czuje się człowiek doceniony!
Postanowiłam coś dla tego miasteczka zrobić, w miarę swoich możliwości. Wiele, to ja nie mogę.
Tym razem skupię się szczególnie na Augustowie.
Przez kilka lat pokazywałam zdjęcia z Augustowa. Pokazałam już zdjęcia z "Muzeum Kanału Augustowskiego" i opisałam historię budowy tegoż kanału. Pokazałam zdjęcia z zawodów w skokach na nartach wodnych, "Wyścigi Wytrzymałościowe Łodzi Motorowych".  Pokazywałam architekturę tego miasta. Pisałam o historii okolicznych miejscowości . Mało? Jak widać, społeczeństwo mamy dziwne. Ludziska wolą pojechać za ciężkie tysiące do "Ciepłych krajów", zamiast spędzić urlop w Polsce!
Nuworysze wygrywają! Mentalności i głupoty nic nie jest w stanie zmienić. Też jeżdżę do innych krajów, czemu nie. Na krótkie wycieczki tylko, w dodatku, zimą! Lato spędzam jednak w Polsce. Tak mam.
Kormoranów w Augustowie jeszcze nie widziałam. Teraz są.
Jaskółki , jak zawsze.
Pliszka siwa. Dziwne, w tym roku żadne ptaszysko nie okazywało nieufności.
Nawet zięba. Niestety, nie zdążyłam zmienić aparatu.
Wilno;)
Wileńskie Zarzecze;)
Na koniec augustowski zachód słońca.
 Pa:)

piątek, 13 czerwca 2014

Ogród Güell .

Nie łatwo być geniuszem.
Gaudi zawarł znajomość z przemysłowcem, Eusebim Güellem. Na jego prośbę zaprojektował duży ogród z elementami architektonicznymi. Miało tam powstać osiedle dla bogatej burżuazji, w pobliżu t.z.w. Łysej Góry. Gaudi pracował nad projektem i budową 14 lat. Budowa osiedla nigdy nie została ukończona. Jak twierdził przewodnik, nie było wielu chętnych do zamieszkania w tym miejscu, bo droga do osiedla jest niewygodna, spadzista. Jest trudna nawet  dla samochodów.
Mimo to, znajdują się tam wspaniałe budynki zaprojektowane przez Gaudiego. Park jest również zaprojektowany przez niego. Wszystkie ścieżki, drogi, schody,  rozmieszczenie roślinności. Sprowadzono nawet, do tego ogrodu, zielone papużki.
Jechaliśmy do Ogrodu  Güell, ulicą obok tego ogrodzenia. Widać jakie jest tam ukształtowanie terenu.
Przedsmak tego pokazywałam już wcześniej.
To plac na tle panoramy Barcelony.
Naokoło placu są ławki , wykonane w/g projektu Gaudiego.
Widać oparcie tej długaśnej ławy. Z tyłu, widać jakieś pomieszczenia.
Wzory na ławkach zrobione są z potłuczonych kafelków. Ulubiony przez Gaudiego, sposób zdobienia.
Następny fragment ławki.
Kolejne kaminne drzewa.
Też.
To jakaś mania Gaudiego. Mam  wrażenie, że czytając o tych dziwnych budowlach, zetknęłam się z nazwą :lateryt! Sądzę, że wszystkie fantastyczne, jak z bajki ,formy w tym ogrodzie, są zbudowane właśnie z tego kamienia. Twardego i odpornego na kaprysy pogody.
No, jest!  Wiecie jak trudno zobaczyć wśród zielonych pióropuszy palmy, małą zieloną papużkę?
Na dole, pomiędzy widocznymi słupami, miały być sklepy.
Teraz będzie kilka zdjęć z internetu. To jest pierwsze.
Ławy. Z bliska kolory są bardzo żywe, soczyste.
Domeczki. Jednemu ponad poziom tarasu na słupach, na  poprzednich zdjęciach,  wystaje tylko wieża. Zewsząd ją widać, reszty zabudowy wcale.
Tej części parku nie widziałam. Byłam tylko na górze. Koniec zdjęć z internetu.
Dom w którym mieszkał Gaudi.
Lubię takie detaliki . Wszystkie mają  jakiś akcencik, jakieś coś, co jest charakterystyczne tylko dla Gaudiego.
Dach wieżyczki.  Od razu wiadomo czyje to dzieło;)))
Jeszcze miniemy to...
Tę bramę też zaprojektował Gaudi. Jest takich, w tym parku, kilka.
To już koniec posta.
Do zobaczenia. Wyjeżdżam, wrócę pod koniec czerwca:)
Pa:)

wtorek, 10 czerwca 2014

"Masa Krytyczna"?

Nie wiem, czy to właśnie była "Masa Krytyczna". Jechali rolkarze. Tyle się tego namnożyło, że idea rozmywa się zupełnie.  Nie jest to już zjawisko wyjątkowe, unikatowe. Jest to , a właściwie są, imprezy organizowane prawie co tydzień. Niechby nawet co dwa, to i tak za często. Robią się z tego nie imprezy a imprezki. Chociaż uczestnicy ciągle dopisują.
Zdjęcia będą. Dużo ich nie mam. O tej porze dnia, na początku  czerwca, jest już ciemno. Latarnie zupełnie się nie przysłużyły.
 Trochę świecących akcentów mieli. Jakieś światełka przy rolkach i w rękach.
 Ale wcześniej, w ciągu dnia, zrobiłam to:)))
 Szpaczek, jak się patrzy.
Wszystkie cęteczki widać. Rysunek na upierzeniu, genialny.
I te opalizujące pióra.
Śliczności.
Sroki dopisują,  jak zawsze. Wszędzie ich pełno.
Ta, to chyba stara znajoma z ubiegłego roku. Ma uszkodzone lewe skrzydło. Jej pióra również opalizują.
Przemaszerowała przed obiektywem;)
Pa:)

środa, 4 czerwca 2014

Post napisany z niczego.

Lubię zwiedzać, lubię też wszystko widzieć i wiedzieć  o wszystkim, co jest w zasięgu wzroku.
 Do Canakkale , dotarliśmy wieczorem, po powrocie z Troi. Czarna noc, nic prawie nie było widać.
Następny dzień , Pergamon i jazda dalej, do Efezu.
Nikt nam nie powiedział, chociaż powinna to zrobić przewodniczka, że po obu stronach cieśniny Dardanele, na półwyspie Gallipoli i na lądzie azjatyckim, jest twierdza Kilitbahir.
Kilitbahir, znaczy mniej więcej: Klucz do morza.
Twierdzę tę wybudował Mehmet Zdobywca w XV wieku, w czasach panowania imperium osmańskiego.
Nie mam własnych zdjęć, wykorzystałam zatem Google Earth.
To twierdza na półwyspie Gallipoli.
Na półwyspie.Zbliżenie.
To na lądzie azjatyckim.
Zbliżenie.
Tak wygląda całość.
 Na tego typu budowlę, mówiło się "rondel".
 Szkoda, że nie dało się zwiedzić  tego miejsca.
Z bliska już tak pięknie nie wygląda. Czas robi swoje.
Pierwsze zdjęcie moje, pozostałe z internetu .
 Podobne umocnienia, znalazłam jeszcze w miejscu, zaznaczonym żółtymi kropkami.
Tak wyglądają z bliska.Pa:)