Jaćwingowie a Raczki.

Chciałam napisać post o Raczkach, ale ciągle coś mi przeszkadzało, a ja nie wiedziałam co! Ich historię współczesną poznałam, trochę wcześniejszą można wyczytać. Ciągle mnie zastanawiało  co było dawniej w tym miejscu? W ten sposób dotarłam do teoretycznie "nieistniejącego" plemienia  Jaćwingów, zwanych też Prusami. Teoretycznie nieistniejącego, bo z historii wynika, że się zasymilowali z ludnością terenów ościennych i ciągle żyją wśród nas.
Puszcza Augustowska, moim zdaniem, jest największym kompleksem leśnym w Europie. Co prawda, dzielą ją granice, ale las rośnie nie uznając granic. Granice są "potrzebne" ludziom, nie roślinom czy zwierzętom.  Przed wiekami zajmowała , prawdopodobnie większy obszar. Tam też żyli Jaćwingowie po przybyciu w te rejony.  Wywodzili się z plemion zamieszkałych dorzecze Dniepru. Należeli do  niesłowiańskich Bałtów.  Uprawiali ziemię, hodowali owce, świnie i tarpany. Polowali, zajmowali się łowiectwem, rybołówstwem, bartnictwem i zbieractwem. Wytapiali żelazo z rud darniowych.Wytwarzali narzędzia, ozdoby, przedmioty codziennego użytku. Mieli też dobrze opanowane kowalstwo, garncarstwo i rogownictwo. W Polsce zajmowali tereny współczesnej Suwalszczyzny docierając do Mazur na zachodzie i  Mazowsza na południu, a czasem i dalej aż do Lublina. Budowali osady na płyciznach jezior, zabezpieczając się w ten sposób przed niespodziewanym atakiem wrogów.
Po Jaćwingach pozostały , dziwnie dla nas brzmiące, nazwy geograficzne i nie tylko. Pozostały też miejsca pochówków, czy osad. Jak góra Zamkowa, na której prawdopodobnie, było miejsce zamieszkania ich wodza. Są jeszcze ślady obwałowań.
W czasie chrystianizacji wschodnich plemion  spotkał  ich św.Wojciech. Niestety, trafił na lud nierozumiejący jego języka , co skończyło się dla niego tragicznie.
Po latach, ten nieujarzmiony lud, skończył źle, bo Konrad Mazowiecki wezwał do  "brudnej roboty" Zakon Krzyżacki. Jaki był finał, wszyscy wiemy.

Raczki! Wieś została założona w puszczy pojaćwieskiej, w XVI wieku. Najpierw nosiła nazwę Dowspuda, wywodzącą się od nazwy rzeki nad którą leżała. Powstała w dobrach braci Michnowiczów Raczkowiczów (stąd późniejsza nazwa, Raczki). Ziemie nadał im król Zygmunt Stary.
W 1703 roku, wieś uzyskała prawa miejskie. W 1748 roku te ziemie nabył  hrabia Józef Pac, po nim przejął je jego syn, Ludwik Michał Pac, o którego nieistniejącym pałacu w Dowspudzie był post.
Ludwik Michał Pac, jak już pisałam, postawił na rozwój , uprzemysłowienie , a także rolnictwo.

To budynek mogący pamiętać jego czasy, wygląda mi na przemysłowy. Niegdyś mieściła się tu szkoła, obecnie zajmuje go Gminny Ośrodek Kultury.

Budynek Straży Pożarnej.

Gdzieś na tym rynku znajduje się urząd Gminy. Pojęcia nie mam gdzie.

 

Może to być biały budynek po prawej stronie, ale głowy nie dam.

Jeden ze starszych budynków i widoczna wieża kościoła w Raczkach, pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej.

Stara chałupka.

Słup ogłoszeniowy i nowsze zabudowania rynku.

Pomnik ofiar II Wojny Światowej.
Ten pomnik znajduje się po drugiej stronie runku, w pięknie utrzymanym, maleńkim parku.

Obok, nieco w cieniu, znajduje się przystanek autobusowy.
Po wyjeździe Ludwika Michała Paca do Francji a potem Anglii, po upadku Powstania Listopadowego, jego majątek przejął  Car rosyjski . Raczkom odebrano prawa miejskie, a wszystkie budynki przemysłowe, zbudowane przez Ludwika Michała Paca, zrównano z ziemią, czyli rozebrano. Miasteczko do tej pory jest wsią.
Różne są wersje historyczne.
Czas w miejscu nie stoi. Raczki ciągle istnieją.
Byliśmy tam w niedzielę i były czynne nawet  DELIKATESY, przy trasie z Augustowa.

Żar lał się z nieba. Dla nas ten sklep był ratunkiem. Lody napoje i co kto chce.Żeby Was wszystkich pocieszyć, widziałam na własne oczy, nieco ospałą, budowę obwodnicy Augustowa. Kilka zdjątek pokażę;)))

To tyle na teraz:)
Pa:)