Znowu słońce:)

 Nasz przyjaciel wygrzewa się w słońcu :)
 

 Nareszcie prawie bezchmurne niebo, żyć się chce:))) I chociaż lubię deszcz, to jednak dawkowany z umiarem:)
 

Czasem dzień się dziwny budzi,
niespokojny  i bez blasku.
Trudno ściągam nogi z łóżka,
czuję się już jak w potrzasku.

Zieleń pięknie ożywiona
deszczem, który tydzień padał.
Nagle grom z jasnego nieba,
no i  pada, pada, pada.

A tu proszę, niespodzianka.
Po tej zmorze tygodniowej
wstaje ranek pełen słońca,
już mi lepiej a nie gorzej.

Patrzę w przyszłość z optymizmem,
robię plany spacerowe.
Zrobię zdjęcia jak się patrzy,
i napiszę wiersze nowe:)