Już jesiennie:)

Jeszcze kilka dni temu drzewa wyglądały tak.

Teraz wszystko wygląda tak.

I tak:)

 Liście brązowieją i opadają. Trawy też nie gorsze, podobne są teraz do zawartości starego siennika.
 Chociaż są jeszcze niedowiarki z zielonymi liśćmi. Takie wierzby czy akacje, no i drzewa owocowe ciągle są jeszcze zielone.
Dla Was piosenka Wojciecha Młynarskiego, którą czasami sobie nucę:)

 Jesienny pan

Choć nie wiem kto to jest i nie wiem skąd go znam,
czasem spotyka mnie jesienny śmieszny pan.
Parasol wielki ma i zmartwień trochę też,
przez pusty idzie park w czerwony liści deszcz.
Lecz gdy ostatni liść, ze smutnych spadnie drzew,
on razem z białą mgłą rozpływa się.

Gdy park pożółknie znów, powróci znowu tam,
jesieni szukać barw, jesienny śmieszny pan.

solo+refren

A wtedy spotkam go i pójdę z nim przez park,
on będzie blisko tak jak mgła jak wiatr.
Gdy świat pożółknie znów i biała wzejdzie mgła,
będziemy razem szli jesienny pan i ja.

 Dołożę kilka wykadrowanych ujęć przypominających japońskie malarstwo. Są głównie w odcieniach czerni i szarości.

To tyle:)))