Budynek w kolorze terakoty.

( Dzięki blogowiczom dowiedziałam się (08. września, sobota), że jest to Łotewskie Narodowe Muzeum Sztuki:) Oddział w Rydze, czy jakoś tak.)
Wszędzie go spotykałam. Jest tak usytuowany , że zwiedzając Stare Miasto trzeba koło niego przejść. I to nie raz.  Kolor ma dziwny. Terakota. Żywa, krzycząca niemal. Architektura z przełomu wieków XIX i XX. Secesja? Pewnie tak, tylko trochę nietypowa. No to lecimy...

To on. Mam wrażenie, że kiedyś był pomalowany nieco inaczej. Był  jaśniejszy. Powiedzieć o nim nie mogę w zasadzie nic. Nie wiem co się tam obecnie mieści. Nie udało mi się niczego znaleźć w internecie. Trudno. Krzykliwy kolor odstrasza, ale budynek jest wspaniale wykończony. Zdobienia, zdobienia.... Sporo tego. Sami zobaczycie:)

Narożnik z zegarami.

Zbliżenie;)

Inny fragment.

I zbliżenie.

I jeszcze inny.

Teraz będzie najciekawiej, bo udało mi się zrobić dość spore, wyraźne  zbliżenia.

Detale.

Inne, lecz podobne w wymowie.
Na zakończenie pokażę Wam coś innego.

Ryski "Pałac Kultury". Niestety, nie tylko nas czyś takim uszczęśliwiono. Jest nieco niższy od warszawskiego i nieco się różni od niego kształtem. Poza tym, to samo;)
Nie, nie ten najbliższy. To ten w głębi po prawej stronie ;))) Na pierwszym planie przykład niewyremontowanej , całkiem niebrzydkiej kamienicy.

Pa;)