Kolejna wiosna w parku.

Pierwszy słoneczny dzień. Ubrana w "barwy ochronne" wybrałam się do parku.  "Barwy ochronne", to strój , który może nie maskuje, ale nie wyróżnia. Nie mogę być widoczna z daleka, bo ptaki to spostrzegawcze stworzenia, bardzo wrażliwe na kolory. Na jasne włosy naciągnęłam kaptur od czarnego swetra.
Pierwsze co mnie zaskoczyło, to wygląd parku. Wiosna bardzo się spóźniła, chociaż szybko nadrabia stracony czas.

Przywitała mnie wrona siwa.
Zeszłam po schodach i co widzę? Zamiast parku wiosną, jak to miało miejsce w poprzednich latach, zobaczyłam to!

Z daleka

I z bliska.
Prześwietlono park, wycięto niepotrzebne gałęzie, usunięto też zagrażające bezpieczeństwu ludzi drzewa. Tylko dlaczego prawie wszystko co wycięto, wrzucono do parkowej sadzawki?

Moczące się w wodzie drewno zakwasza wodę. Poza tym są tam kaczki. Jak w takich warunkach mają składać jaja? W okolicy są wykupowane przez deweloperów tereny ze starymi gliniankami i zasypywane czym się da. Dla kaczek brakuje miejsca. Wiem, że to usuną, pytanie tylko kiedy? Czy nie można było od razu przyjechać z odpowiednim sprzętem? Zobaczymy co będzie! Znając tempo prac , może jesienią, jak dobrze pójdzie?

Liści jeszcze nie ma, dopiero się "wykluwają";)

Na trawie "pasł" się kos.
Podejść do niego nie było jak.

Ten nad moja głową też nieosiągalny.

Mimo wszystko park i tak był piękny.

Sikorka od "spodu";)))

I przy budce lęgowej. Dlaczego wejście do budki znajduje się od zachodu?

Inne ujęcie.

To tyle na dziś.
Pa:)