Ostatni dzień w Antalyi. Część I .

Co ma swój początek, musi mieć i koniec. Po rewelacyjnie pięknym zachodzie słońca,

Musiał przyjść równie piękny wschód słońca. Będzie poniżej.

Najpierw za wschodzie niebo zaczęło czerwienieć.

Potem wszystkie kolory zaczęły się rozjaśniać. Było to połączenie Fioletu z czerwienią i miejscami z kolorem pomarańczowym.

Coraz jaśniej. Powiększajcie zdjęcia. Musiałam wszystkie odpowiednio kadrować, bo zdjęcie robiłam z balkonu hotelowego.

To w prawo, nad morzem.

Znowu w lewo.

Teraz zaczyna znikać.

Palma daktylowa na terenie hotelowym.

Ostatni spacer nad morzem. Słońce świeciło jak oszalałe. Przed południem.

Fale. Nigdy nie robiłam im zbliżeń.

I wystarczy,  ruch fal.

Inne ujęcie.

Jeszcze inne. W taki sposób doczekaliśmy do ostatniego w czasie tego pobytu w Turcji, śniadania. Potem po bagaże i wyjeżdżamy, lecz przed nami jeszcze długi dzień.

To co widać, to Colakli, budynki po lewej i kępa wysokich drzew za którymi jest miasteczko. Przed nimi trasa szybkiego ruchu , o której pisałam.

Jeden z najpiękniejszych widoków jakie tam widziałam.  W tle góry Taurus. Trzeba zdjęcie powiększyć.
 Pa:)