Kukułka.

Wiatr obudził się poranny,
tylko jakiś smutny nieco.
Deszczyk pada nieustannie,
Wielkie krople z nieba lecą.

To już drugi dzień tak pada,
ziemia chłonie wodę czule.
Myjcie się w deszczyku ptaszki,
piękni chłopcy i brzydule.

E.R.2012r.

Tak ostatnio , dość często, wygląda u mnie niebo.

Ciemno jest.

Trochę lepiej. Kolejny deszczowy dzień.

A mogło być inaczej. Wschód słońca kilka dni temu.

Inne rozwiązanie dla graficiarzy. Można? Można!

Gałąź lipy. Dlaczego akurat ona? Zaraz opowiem.
Wyszłam z domu, lekkim popołudniem to było, i usłyszałam kukułkę! Niemożliwe, kukułka w takim miejscu?  No owszem, drzew jest dużo, nawet więcej niż dużo, ale dlaczego tu i skąd się wzięła? Zaczęłam jej szukać, nasłuchując uważnie skąd dochodzi "kukanie". Szukałam, szukałam , w końcu znalazłam.... WRONĘ!  Wrona radośnie naśladowała kukułkę! Siedziała właśnie na tej gałęzi, nieco niżej niż pokazany fragment, niestety, jak się okazało, gdy robiłam zdjęcie słońce zaświeciło w obiektyw i nie powiem co mi z tej wrony wyszło.
Nie jest to zbyt ciekawy post, ale ostatnio pogoda jest deszczowa, ciągle pada i dlatego zdjęć robić się nie da.
Szykuję się na Centrum Warszawy, jest tyle nowych budynków. Niestety, pogoda robi co chce, a spóźniona wiosna odpracowuje stracony czas.
Pa:)